คิโยฮิเมะตำนานที่เกี่ยวกับความรักและโศกนาฏกรรม

สนุกกับตำนานไปกับพร้อมกับเกม

     วันนี้แอดมินจะมานำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับตำนานที่เกี่ยวกับความรักและโศกนาฏกรรมกันโดยเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกับเซอร์แวนท์ที่ชื่อเสียงเรียงนามว่าคิโยฮิเมะ

ตำนานคิโยะฮิเมะกับโศกนาฏกรรมที่แสนเศร้า

     ตามตำนานกล่าวไว้ว่าคิโยฮิเมะ เป็นลูกสาวของเจ้าของโรงเตี๊ยมที่ในสมัยก่อนนั้นจะมีผู้เดินทางแสวงบุญมากหน้าหลายตาแวะเวียนกันมาพัก โรงเตี๊ยมนั้นอยู่ระหว่างเส้นทางแสวงบุญไปโคยะซาน คิโยฮิเมะทำหน้าที่ของเธอในการดูแลโรงเตี้ยมซึ่งเป็นกิจการของครอบครัวของเธอเป็นจนในวันหนึ่งก็มีสิ่งที่ทำให้ชีวิตเธอนั้นเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

     วันหนึ่งมีนักบวชรูปหล่อ ชื่อ อันชิน มาพัก ณ โรงเตี๊ยมของเธอ ช่วงเวลานั้น ทั้งสองได้ตกหลุมรักซึ่งกันและกัน อันชินอยู่ในโรงเตี๊ยมของบ้านคิโยฮิเมะพักหนึ่งก็นึกได้ว่าเขาไม่ควรมาล้มเลิกความตั้งใจของเขาลงเพียงเท่านั้น เมื่อนึกขึ้นได้แบบนั้น ก็ได้บอกกับคิโยฮิเมะว่าเขาจำเป็นต้องออกเดินทางไปแสวงบุญตามความตั้งใจเดิมโดยไม่ได้อธิบายอะไรมากกว่านั้น เมื่อถึงเวลาที่อันชินต้องออกเดินทางเพื่อไปแสวงบุญต่อ คิโยฮิเมะได้พยายามขอร้องให้เขาล้มเลิกการเดินทางและอาศัยอยู่กับเธอที่นี่ แต่คำร้องขอของคิโยฮิเมะไม่สามารถล้มความตั้งใจจริงของอันชินในการเดินทางไปแสวงบุญ ณ โคยะซานได้ เธอได้ขอให้เขาสัญญาว่าเมื่อกลับมาแล้วขอให้แวะกลับมาหาเธอ ทว่าคำสัญญานั้นกลับเป็นคำสัญญาแต่เพียงฝ่ายเดียว อันชินนั้นไม่กะจะย้อนกลับมาเส้นทางนี้และกลับมาหาคิโยฮิเมะ

     นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของความแิบหายของอันชินครับ เจ้าตัวคิดว่าอีกเดี๋ยวนางก็คงลืมเขาไปเอง และนั่นจะทำให้เขารอดตัวไม่จำเป็นต้องแต่งงานกับคิโยฮิเมะ ตรรกะแบบนั้นอาจจะใช้กับหญิงอื่นได้แต่ใช้กับคิโยฮิเมะไม่ได้

     วันแล้ววันเล่าที่คิโยฮิเมะเฝ้ารออันชิน แน่นอนว่าเขาก็ไม่เคยได้กลับมา ไม่มีแม้กระทั่งข่าวคราวหรือการบอกลา จนเธอต้องออกเดินทางตามหา เฝ้าถามผู้คนที่เดินผ่านไปมาว่า มีใครเห็นนักบวชหนุ่มรูปหล่อชื่ออันชินบ้าง ในสมัยโบราณ ผู้หญิงที่เร่ร่อนเดินทางคนเดียวเพื่อตามหาผู้ชาย เป็นสิ่งที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น จนแล้วจนรอด ด้วยความพยายามของคิโยฮิเมะ สอบถามจนได้เบาะแสและเดินทางต่อไป ยิ่งเข้าใกล้ อันชินก็ยิ่งรู้ตัว เขายิ่งหนีห่าง วางอุบายไม่ให้เธอตามเขาทัน

     เคยได้ยินกันไหมว่า "คุณจะล้อเล่นอะไรก็ได้แต่อย่าได้ริล้อเล่นกับใจนาง" แม้กระทั่งวีรชนผู้เจนศึกทั้งหลายยังฉิบหายด้วยเรื่องผู้หญิงอันชินที่เป็นแค่พระธรรมดาๆเองก็คงจะมีจุดจบไม่ต่างกัน หลังจากคิโยฮิเมะทราบเรื่องอันชินตีตัวออกห่างก็ยิ่งทวีความโกรธแค้นมากขึ้นๆ เมื่อความรักเปลี่ยนเป็นความแค้นก็เหมือนดังน้ำผึ้งแปรเปลี่ยนเป็นยาพิษ นางไล่ตามไปอย่างไม่ลดละ อันชินรู้เข้าก็โกยอ้าวเลยสิครับ แน่นอนว่าเขารู้แล้วว่างานเข้าเต็มๆ อันชินหนีหัวซุกหัวซุนจนได้เดินทางมาถึงวัดโดโจ เจ้าตัวขอพระในวัดหลบเข้าไปอยู่ด้านในระฆังใหญ่ เพื่อไม่ให้คิโยฮิเมะตามเจอ

     คิโยฮิเมะตามมาถึง ถามหาอันชิน แต่หาไม่พบ ด้วยความโกรธแค้นเมื่อเธอเห็นระฆังตั้งอยู่ก็จุดไฟเผาระฆังจนมอดไหม้ หารู้ไม่ว่า ชายคนรักที่เธอเฝ้าตามหาได้หลบอยู่ในนั้น และนั่นทำให้เรื่องราวนี้เป็นเรื่องราวที่เล่าขานสืบต่อกันมา

     บางที่ได้เล่ากันว่า ระหว่างที่อันชินหลบหนีได้จ้างเรือข้ามแม่น้ำโดยที่ตั้งใจจะทิ้งคิโยฮิเมะไว้อีกฟากหนึ่งของแม่น้ำ เมื่อความโกรธแค้นของเธอถึงขีดสุดเธอจึงแปลงร่างเป็นมังกรว่ายตามอันชินไป และเมื่อถึงวัดโดโจเมื่อตามหาจนรู้ว่าอันชินแอบอยู่ในระฆังเธอในร่างมังกรจึงเผาระฆังนั้นไปพร้อมๆกับอันชิน แต่อันนี้ตามความเห็นของผมแล้วคิดว่าน่าจะเป็นการใส่ใข่กันเสียมากกว่า ซึ่งดันดังกว่าตรงที่ว่าคิโยฮิเมะจุดไฟโดยไม่รู้ซะด้วยสิ

     เรื่องราวหลังจากนั้นคล้ายๆกัน เมื่อทราบว่าอันชินเดี้ยงเค็มเป็นไก่อบโอ่งไปแล้วเธอก็ฆ่าตัวตายจบโศกนาฏกรรมที่มาจากคำหลอกลวงไว้ตรงนี้

แถมกลอนสอนใจ"ที่ไม่ได้แต่งเอง"

     ใครจะว่าอย่างไรก็ตามเถิด แต่อย่าเกิดไว้ใจในสิ่งห้า หนึ่งอย่าไว้ใจทะเลทุกเวลา สองสัตว์เขี้ยวงาอย่าวางใจ สามผู้ถืออาวุธสุดจักร้าย สี่ผู้หญิงทั้งหลายอย่ากรายใกล้ ห้ามหากษัตรย์ทรงฉัตรไชย

ที่มา...นิทานเวตาล
     คิโยฮิเมะนี่น่าจะเรียวว่าคนเดียวเหมาคนเดียวก็ 3 อย่างแล้วล่ะมั้ง ผู้หญิง อาวุธร้าย สัตว์สุดอันตราย อันจินเอ๋ย ลาาาก่ออยยย
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าล้อเล่นเรื่องความรักกับผู้หญิง

เรียบเรียงโดยแอดมิน